กลอนเกษียณอายุราชการ ปี 2564 แด่… คุณณภัทร ฉัตรกมลกุล
สุขสันต์ วันเกษียณ เวียนบรรจบ
อายุครบ วันพัก หลักศาสนา
ทุกสิ่งอย่าง สมประสงค์ ตรงอุรา
เข้าวัดวา ผาสุก หมดทุกข์ภัย
อนิสงฆ์ ปลงจิต สัมฤทธิ์ผล
ดวงจิตดล สว่างจิต สะอาดใส
เป็นที่รัก ของลูกหลาน สำราญใจ
สุขฤทัย ด้วยชีวิต คิดทำดี
สำนักบริหารอาคารและสถานที่
คุณณภัทร ฉัตรกมลกุล หรือจะเรียกว่า พี่เตี้ย ของน้องๆ ในสำนักบริหารอาคารฯ หากจะกล่าวถึงพี่เตี้ย จะเห็นว่าการทำงานต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นด้านบริหาร หรือบริการ พี่เตี้ยมีความใส่ใจและทุ่มเทกับงานในทุกๆด้าน
ด้านการบริหาร พี่เตี้ยคอยช่วยสอนงานน้องๆ ให้รู้จักมีความรับผิดชอบต่อหน้าที่และตรงต่อเวลาเสมอ และคอยจัดการให้งานเป็นไปตามระบบเพื่อสอดคล้องกับภารกิจขององค์กร มจธ. ของเรา
ด้านงานบริการ งานรักษาความสะอาด งานยานพาหนะ และงานด้านรักษาความปลอดภัย ภายใน มจธ. ซึ่งเป็นงานที่หนัก พี่เตี้ยก็มีความอดทนเป็นอย่างมาก ยิ่งช่วงนี้สถานการณ์ที่มีโรคระบาด COVID-19 มจธ. ของเรายิ่งต้องมีการจัดการที่เข้มงวดมาก การทำความสะอาดภายในทุกพื้นที่ของ มจธ. การประสานงานด้านต่าง ๆ สำนักบริหารอาคารฯ ของเราได้พี่เตี้ยคอยกำกับและประสานงานกับหน่วยงานต่าง ๆ ทำให้บรรลุผลสำเร็จเป็นอย่างมาก
จนถึงวันนี้ ย่างเข้าสู่วันเกษียณอายุราชการครบ 60 ปี ซึ่งเป็นระยะเวลาอันยาวนาน ที่ปฏิบัติหน้าที่รับใช้ มจธ. มาด้วยความอดทนและเสียสละ ถือเป็นเกียรติอันสูงยิ่งในชีวิตของคุณณภัทร ฉัตรกมลกุล
สุดท้ายนี้ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลกโปรดคุ้มครองให้ คุณณภัทร ฉัตรกมลกุลและครอบครัว มีความสุข มีสุขภาพพลานามัยที่แข็งแรง ปราศจากโรคภัยเบียดเบียน คิดหวังสิ่งใด ขอให้สมหวังดังใจปรารถนาทุกประการ
ด้วยไมตรีจิตที่ดี
สำนักบริหารอาคารและสถานที่ มจธ.
ถึง เตี้ย เพื่อนรัก (คุณณภัทร ฉัตรกมลกุล)
คำว่า “เพื่อน” คำ ๆ นี้ แม้ว่าจะกี่วัน/เดือน/ปี ก็ไม่มีวันจางหายไป นับตั้งแต่ที่เราเป็นเพื่อนกันมา ได้เรียนจากชั้นประถมศึกษาปีที่ 2-7 จากโรงเรียนวัดเศวตฉัตร อ.คลองสาน จ.กรุงเทพฯ มาด้วยกัน และแม่ครูของเราก็คือ“แม่พรหมศิริ โพธิ์ทอง” ทุกวันนี้พวกเรายังเวียนไปหาท่านและติดต่อกับท่านเสมอ แม่ครูจะรักพวกเรา ห่วงใยพวกเราถึง ลูก และหลาน ของลูกศิษย์เสมอ
นับตั้งแต่ที่ต้องแยกจากกัน เพราะแต่ละคนต้องไปหาที่เรียนใหม่ในระดับมัธยมศึกษา น้อยได้เรียนที่โรงเรียนบางปะกอกวิทยาคม ส่วนเตี้ยได้เรียนที่โรงเรียนแจงร้อนวิทยา แต่ถึงกระนั้นก็ยังได้พบติ๋ม (วัลวิภา) น้องของน้อยที่เรียนคู่มาด้วยกันอีก อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น
แต่ด้วยความผูกพันก็ยังคงเกาะต่อเราสามคน (น้อย เตี้ยและติ๋ม) ไม่เปลี่ยนแปลง โดยเฉพาะการได้พบกัน ณ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี ซึ่งคำว่า พบกันโดยบังเอิญในสายพุทธศาสนาย่อมไม่ใช่ หากไม่ได้สร้างหรือร่วมบุญกันมาในภพอดีต-ปัจจุบัน ก็คงไม่ได้มาพบกันอีก ทั้ง ๆ ที่ เราจากกันมาตั้งแต่ชั้นประถมศึกษา มิตรแท้ก็คือมิตรแท้ “และนี่คือคนงามประจำสมัยชั้นประถมศึกษาของพวกเรา “มิสสะโอ๊ะ” นางเอกญี่ปุ่นสมัยเรื่องเคนโด้ นั่นคือ เพื่อนรัก “เตี้ย” หรือ ณภัทร ฉัตรกมลกุล และปัจจุบัน เพื่อนคู่มิสสะโอ๊ะ ก็ยังได้พบกันคือ “โคยิ” เพื่อนนามว่า “สุพจน์ ดีสอน” พวกเรายังได้พบกันและทักทายกันเสมอ (โดยเฉพาะในสื่อออนไลน์) และเพื่อน ๆ อีกหลาย ๆ คน ในสมัยเรียนชั้นประถมศึกษา นับว่าพวกเราได้ทำบุญมาร่วมกันจริง ๆ
เตี้ย เป็นคนเรียนเก่ง พูดจาไพเราะ นิ่มนวล ดูแล้วอ่อนหวานเสมอ ผิดกับน้อยเนอะ 555 เตี้ยจะยิ้มทักทายเสมอ ๆ สมัยเรียนชั้นประถมเตี้ยเป็นแชมป์กระโดดหนังยาง (จำได้มั้ย) เพื่อน ๆ มักจะขอเลือกอยู่ข้าง เตี้ยเสมอ เพราะกระโดดหนังยางเก่งมาก แต่ไม่ยอมกระโดดเรียนนะ เราได้พบกันอีกในรั้วมหาวิทยาลัยฯ โดย ทราบว่าเตี้ยมาทำงานในมหาวิทยาลัยฯ คณะพลังงานฯ และย้ายมาประจำสำนักงานยุทธศาสตร์ และต่อมาเตี้ย ก็ได้มาประจำสุดท้ายของสำนักบริหารอาคารและสถานที่ ทราบจากน้อง ๆ ในกลุ่มงานว่า เตี้ยขยัน และเป็นหลักให้กับหน่วยงาน (ผู้บังบัญชาทุกรุ่น) ทุ่มเท และรักองค์กร เป็นคนมีเหตุผล และจริงใจกับมิตรเสมอ เตี้ยเป็นคนมีน้ำใจ แต่สมัยเรียนขี้งอนและขี้น้อยใจเก่งมาก ปัจจุบันด้วยหลักธรรมที่อยู่ในตัว เตี้ยมีความมั่นคง มีสติ มีเหตุผลและร่วมรับฟังเหตุผล ช่วยแก้ไขปัญหาของสำนักงานอย่างดี (น้อง ๆ ในสำนักเล่าให้ฟังนะคะ) ถึงจะดุบ้าง แต่ด้วยความถูกต้องเตี้ยจะเด็ดขาด แต่จริงใจและยินดีให้ความช่วยเหลือยามที่น้อง ๆ ในหน่วยงานขอความช่วยเหลือ ประกอบกับในสายบุญ เตี้ยได้เป็นสะพานบุญในพุทธศาสนา ร่วมเป็นเจ้าภาพถวายผ้ากฐินตลอดระยะเวลาที่เริ่มบุญต่อกันมาตั้งแต่ถวายผ้ากฐินวัดหนองแรด ของปีแรกประจำปี 2548 เราสองคนร่วมทำบุญด้วยกันมาตลอด ครอบครัวของเราสองคนสนิทสนมต่อกัน แม้กระทั่งมาถึงรุ่นลูก ก็นับสายสัมพันธ์เสมือนพี่น้องต่อกัน (ขนาดท้องก็ยังท้องไล่เรี่ยกันมาเลย) 5555 จูงมือกันแบบท้องโตมาด้วยกัน จนอาจารย์ไพบูลย์ หังสพฤกษ์ และ ผอ.ประพนธ์ เรืองวุฒิชนะพืช ต้องทักมาว่า หลวงพี่จะไปบิณฑบาตที่ไหนกันครับ 5555
ดีใจเป็นที่สุดที่เราได้มาเป็นเพื่อนรักต่อกันนะคะ ตลอดจนครอบครัวของเราทั้งสองด้วย สามีเตี้ย (คุณน้อย) ก็เป็นคนอัธยาศัยที่ดี มีน้ำใจให้เสมอ ลูก ๆ ของเตี้ยก็น่ารักเช่นเดียวกัน ดีใจ และภูมิใจที่มีเพื่อนอย่างเตี้ย นามจริงว่า “ณภัทร ฉัตรกมลกุล” ผู้แสนสวย และแสนดีของเราเสมอ
ท้ายที่สุดนี้ น้อยขอบารมีหลวงปู่ทวด และหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ครอบครัวเตี้ยนับถือโปรดประทานพรให้ครอบครัวของเตี้ย เพื่อนรักพบแด่ในสิ่งที่ดี ๆ โดยให้ปราศจากความทุกข์ทั้งปวงเทอญ สาธุๆๆ
ด้วยรักและภูมิใจในตัวเพื่อนเสมอค่ะ
ณภัสสรณ์ โลหะญาณจารี (น้อย)